Bijna geen enkel ander drankje is over de hele wereld zo populair als thee. Alleen al in Duitsland drinken mensen gemiddeld meer dan 27 liter per jaar.
In een internationale vergelijking staan de Oost-Friezen aan de top: met gemiddeld 300 liter per hoofd van de bevolking per jaar drinken ze beduidend meer thee dan bijvoorbeeld de Britten, Turken of Chinezen.
Waar komt thee vandaan?
Thee wordt uitsluitend gemaakt van de bladeren, knoppen en stengels van de theeplant (Camellia sinensis en Camellia assamic). Volgens de levensmiddelenwetgeving mag alleen thee die afkomstig is van een van deze twee planten thee worden genoemd. De verschillende rassen verschillen in de manier waarop ze worden gekweekt en verwerkt. Infusies gemaakt van fruit of kruiden daarentegen zijn geen echte thee, maar “thee-achtige producten” en moeten altijd worden aangeduid als kruiden- of fruitthee. De populaire Zuid-Afrikaanse rooibos of rode struikthee mag niet alleen onder de naam “thee” worden verhandeld.
Wat is het verschil tussen zwarte en groene thee?
Zwarte en groene thee zijn de twee meest voorkomende soorten thee. Ze verschillen alleen in de manier waarop theebladeren na de oogst worden verwerkt. Voor zwarte thee worden de bladeren gerold en geplet met een roller. Hierdoor kan meer zuurstof de cellen bereiken, die vervolgens reageren met de essentiële oliën in de bladeren. Deze oxidatie geeft zwarte thee zijn typische aroma en donkere kleur. Groene thee doorloopt geen oxidatieproces. Het wordt slechts kort verwarmd, bijvoorbeeld in hete stoom, en droogt vervolgens aan de lucht.
Zwarte en groene thee worden meestal genoemd naar hun teeltgebied. Bekende soorten zwarte thee zijn Assam, Darjeeling of Ceylon. Groene thee komt voornamelijk uit China en Japan, de bekendste variëteit is Sencha.
Fijne verwennerij: witte thee
Een bijzonder nobele theesoort is witte thee. Alleen de nog gesloten bladknoppen van de theeplant worden daarvoor gebruikt – zo’n 30.000 knoppen voor een kilo. De fijne smaak van thee heeft zijn prijs: 100 gram van de witte theesoort “Silber Nadel” kost tussen de 25 en 30 euro. Andere traditionele variëteiten zijn onder meer oolong- en pu-erh-thee. Beide zijn geen zwarte of groene thee en ondergaan, net als witte thee, complexe productieprocessen.
Thee op de juiste manier bereiden
Het moet altijd vers zijn en niet te gaar. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, mag thee niet worden getrokken met kokend water, anders zal een groot deel van de smaakstoffen verdampen. Kenners raden aan om het water na het koken eerst wat af te laten koelen: voor zwarte thee maar heel kort tot rond de 95 graden, voor groene en witte thee iets langer tot 70 tot 80 graden. Ook de hardheidsgraad van het water is van belang: Groene thee en Darjeeling moeten met zo zacht mogelijk water worden bereid; Assam en Ceylon verdragen ook harder, d.w.z. kalkrijker water.
Hoe lang moet thee trekken?
De lengte van de zettijd is afhankelijk van zowel het type thee als de individuele smaak. Theezakjes moeten korter trekken dan losse thee. Fabrikanten adviseren gewoonlijk een zettijd van drie tot vijf minuten voor losse zwarte thee en ongeveer twee minuten voor theezakjes. Als zwarte thee ongeveer twee tot drie minuten wordt getrokken, heeft het een stimulerend effect, maar dit effect gaat verloren als de weektijd langer is. Bij groene thee is meestal ongeveer twee minuten voldoende – anders wordt het bitter. Op de theeverpakkingen geven de fabrikanten aanbevelingen voor hoe lang de betreffende thee moet trekken. Om het fijne theearoma te ontvouwen, mogen theepotten alleen voor thee worden gebruikt en nooit voor koffie.
Meer over thee, de diverse soorten die je zelf kunt plukken, en nog veel meer, kun je vinden op https://biologisch-kruidentuintje.nl/.